Fish & Chips Eindhoven: Fris, schoon, licht en sfeerloos

Zou er geen horeca zijn, dan stonden we op straat. Gelukkig is er horeca. Zaterdag speelden we met onze band in S-Plaza, een fijn kroegje aan de Bleekweg in Eindhoven. Onze gitarist had na afloop nog goesting en dook daarom het nachtleven van de lichtstad in. Pas de volgende dag, na het middaguur, meldde hij zich weer. Hij appte een foto vanuit Fish & Chips. Op de betegelde achterwand van deze snackbar staat in grote kapitalen: "HET LEVEN IS BITTER / HET LEVEN IS ZUUR / ALLES SMAAKT BETER UIT DE FRITUUR". Hier wilde ik ook naartoe.

Fish & Chips zit aan de Torenallee. Google Maps loodst me naar Strijp-S. Verassing! De frituurspeciaalzaak zit dus in de straat van Bagels & Juice, waar ik pas nog langsging voor een kop koffie en een belegd broodje met een gat in het midden. Opvallend dat zaken worden genoemd naar de producten die ze verkopen. Wat me op het idee brengt om mijn ooit te beginnen kroeg De Kopstoot te noemen: ‘voor al uw bier en jonge jenever’.

Witte tegels op de wanden tot boven de deurkozijnen en witte tegels tegen de toonbank die de zaak over de lengte doormidden snijdt. Het interieur van Fish & Chips is sober. De badkamer bij mij thuis is trouwens ook wit betegeld en dat doet me goed. Fris, schoon, licht en dermate sfeerloos dat ik de ruimte graag snel weer verlaat. Witte tegels zijn bovendien relatief goedkoop. Waarom zou je meer uitgeven aan een ruimte waarin je nauwelijks vertoeft? De badkamergekte gaat aan mij voorbij, net als de keukengekte. De frituurgekte is me daarentegen niet vreemd. Fish & Chips heeft een sobere kaart. Niet alles wordt gefrituurd. Ze hebben ook pokébowls en sushi. Ik bestel een portie gefrituurde zoete aardappel en neem plaats aan een van de hoge tafels.

Alle tafels staan aan het raam, want de zaak is met zo’n vier bij zeven meter te klein om ze elders te plaatsen. Onder de tafels staan witgelakte stalen krukken met een houten zitvlak. Krukken van gewelfd plaatstaal dat de associatie oproept met autocarrosserieën – minder staal voor dezelfde functionele sterkte – en vervolgens de associatie met DAF. Zou de kruk een knipoog zijn naar deze historische Eindhovense autoproducent? Zeker is dat Strijp-S openlijk flirt met de naam en de geschiedenis van de firma Philips. "In het begin moest ik alles alleen doen,” las ik op een muur voordat ik Fish & Chips binnenstapte. Een citaat van Gerard Philips, de oprichter van wat zou uitgroeien tot de multinational. Niet echt een bijzonder citaat. Ik vermoed dat de ontwikkelaar van Strijp-S zich ermee tot de verse schare creatieve eenpitters op dit voormalige industrieterrein richt teneinde hen moed in te spreken. Houd vol, kleintje, en je wordt misschien wel net zo groot als Philips.

Gefrituurde zoete aardappel vult goed. Tijdens de smulpartij kijk ik naar buiten, wat ook niet anders kan omdat de tafels zoals gezegd aan het raam staan. Dit naar buiten moeten kijken is fijn. Zo hoeft niet iedereen van mijn malende kaken mee te genieten. Er wordt flink gebouwd aan de andere kant van de straat. Woonblokken van acht hoog. Bij een bouwput staat een enorme torenkraan. Op de bouwhekken rondom de put hangt een spandoek. “Wonen op Strijp-S. Schrijf geschiedenis,” staat erop te lezen. Geschiedenis schrijven door hier te gaan wonen? Ik snap de slogan niet. Op het woonblok links naast de bouwput staat in grote letters ‘Het hangt in de lucht’ en ‘Het ligt op straat’. Ook woorden van Gerard Philips? Grijp je kans als je hem ziet. Lege woorden.

Leeg is ook Fish & Chips, lekker leeg en heerlijk hoog. Het plafond is getoogd en bezaaid met beschadigingen die op kogelgaten lijken, maar boorgaten zijn. Naast me zit een jongeman met stokjes een pokébowl weg te werken. Verderop doen twee mannen zich druk pratend te goed aan ieder zijn eigen bakje kibbeling. Als ze vertrekken houden ze hoffelijk de deur open voor een druk gebarend binnenstappende vrouw en haar puberzoon met wie ze Spaans spreekt. Ze verandert drie keer van bestelling, in het Engels, telkens na overleg, in het Spaans, met haar besluiteloze zoon. Ondertussen blijft het vet in de pan heet. Ik loop naar de balie en vraag wie de leus HET LEVEN IS BITTER / HET LEVEN IS ZUUR / ALLES SMAAKT BETER UIT DE FRITUUR heeft bedacht. “Die, euh,” hakkelt het meisje achter de balie. “Die, euh, komt ergens van internet.”