Zover was het toen nog lang niet. De gemeente had destijds sowieso nog geen besluit genomen of er überhaupt ooit een tweede strandtent zou mogen staan op het Vlielandse strand. Toch bleef Willem dromen, zijn liefde voor Vlieland en het ondernemen aan zee hield die droom springlevend. Met regelmaat informeerde ik naar de stand van zaken, maar jarenlang was er niks te melden. We reden dan nog maar eens naar de plek om ons te laten inspireren en wensten vurig dat de beslissing spoedig zou vallen.
En net als niemand het meer verwacht, dan valt toch het besluit. 'De gemeente Vlieland geeft groen licht om een strandtent op de punt te bouwen', zo luidde Willems enthousiaste telefoontje in november van 2016. 'Ze schrijven een pitch uit, dus kom direct naar Vlie!' Enkele dagen later liepen we weer op de droomplek van Willem, nu met hoger gespannen verwachtingen dan ooit.
Het is d'r op of d'ronder spraken we samen af. We gaan er vol in! En zo geschiedde. Willem schreef 20 kantjes met zijn dromen van de afgelopen 15 jaar en leverde die persoonlijk af in onze ontwerpstudio in Nuland. Aan mij de taak om de vertaalslag te maken. Letterlijk van dromen naar werkelijkheid. Het programma van eisen van de gemeente loog er niet om maar als je echt iets zo graag wilt is geen berg te hoog. Dus gingen we aan de slag.
Terwijl Willem en zijn vrouw Joanke van hun welverdiende vakantie genoten maakte ik een ruwe schetsmatige opzet van het gebouw, het interieur, de look & feel, het gevoel en de afwerking. Ik bedacht de inrichting, tekende de bar, de meubels en styling en zo verschenen letterlijk Willems dromen op papier. Ik schuurde, schaafde en polijstte net zo lang tot ik er een 100% goed gevoel over had. Dit moest het worden, punt! Collega Rob kneedde al die ideeën tot een smeuïg geheel, Ruud drukte het op een meter breed papier, Jeroen timmerde een stoere houten kist, ik wierp er nog een schep Noordzeeschelpen in en bond het pakket tenslotte dicht met een op Vlieland gejut visserstouw. Dit was het, dit was onze pitch, dit moest het zijn.
Twee lange weken van duimen draaien volgden. Willem en Joanke arriveerden weer op Vlieland en ik nam voorzichtig polshoogte in huize Joosse. Er was een schrijven van de gemeente gekomen, lees maar! Na de brief twee keer aandachtig gelezen te hebben keek ik op, en precies op dat moment ontkurkte mijn vriend een fles champagne. We hebben het geflikt, YES! De droom van Willem is werkelijkheid geworden. Sinds juni 2017 is Oost open voor publiek. Aanvankelijk verhuisde de strandtent in de winter naar hoger gelegen gebied. Maar vanaf medio April staat Oost, mede door Corona, definitief te pronken op het Vlielandse strand . Een prima reden om ook weer komende zomer af te reizen naar dit prachtige pareltje in de Waddenzee.
Fijne week terug